ความแตกต่างที่สำคัญระหว่าง ปลั๊กไฟญี่ปุ่น และมาตรฐานสากลอื่นๆ ได้แก่:
รูปร่างและขนาดของปลั๊ก: ปลั๊กไฟของญี่ปุ่นโดยทั่วไปจะมีหมุดแบน 2 ขาขนานกัน บางครั้งมีหมุดกราวด์ ในขณะที่มาตรฐานสากลอื่นๆ อาจมีรูปทรงและขนาดปลั๊กที่แตกต่างกัน เช่น หมุดกลมหรือง่ามที่ทำมุม
แรงดันไฟฟ้าและความถี่: ญี่ปุ่นใช้ระบบไฟฟ้า 100 โวลต์ที่มีความถี่ 50 หรือ 60 เฮิรตซ์ ในขณะที่ประเทศอื่นๆ อาจใช้แรงดันไฟฟ้าที่แตกต่างกัน (เช่น 110V, 220V, 240V) และความถี่ (เช่น 50Hz, 60Hz)
การออกแบบเต้ารับ: เต้ารับไฟฟ้าของญี่ปุ่นมักจะฝังอยู่ในผนังโดยมีหมุดปักไว้ลึก ซึ่งแตกต่างจากประเทศอื่นๆ บางประเทศที่เต้ารับอาจติดตั้งบนพื้นผิวหรือมีการกำหนดค่าที่แตกต่างกัน
การต่อสายดิน: แม้ว่าการต่อสายดินจะเป็นเรื่องปกติในหลายประเทศ แต่ปลั๊กไฟของญี่ปุ่นบางรุ่นอาจมีขาสายดิน ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับเครื่องใช้ไฟฟ้าและประเภทปลั๊กเฉพาะที่ใช้
ความเข้ากันได้: เนื่องจากความแตกต่างเหล่านี้ ปลั๊กไฟของญี่ปุ่นอาจไม่สามารถใช้งานร่วมกับปลั๊กไฟในประเทศอื่นได้โดยตรงโดยไม่ต้องใช้อะแดปเตอร์หรือตัวแปลงแรงดันไฟฟ้า
มาตรฐานความปลอดภัย: ปลั๊กไฟของญี่ปุ่นเป็นไปตามมาตรฐานความปลอดภัยที่กำหนดโดย Japanese Industrial Standards (JIS) ซึ่งอาจแตกต่างจากมาตรฐาน เช่น ที่กำหนดโดย International Electrotechnical Commission (IEC) หรือหน่วยงานมาตรฐานระดับภูมิภาคอื่นๆ
ขั้ว: การวางแนวของหมุดในปลั๊กไฟของญี่ปุ่นอาจแตกต่างจากมาตรฐานอื่น ซึ่งส่งผลต่อขั้วของการเชื่อมต่อทางไฟฟ้า
การทำความเข้าใจความแตกต่างเหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับนักเดินทาง ชาวต่างชาติ และธุรกิจที่ดำเนินธุรกิจในต่างประเทศ เพื่อให้มั่นใจถึงความเข้ากันได้และความปลอดภัยเมื่อใช้เครื่องใช้ไฟฟ้าในภูมิภาคต่างๆ